گیاهان داروئی در سطح عرصههای منابع طبیعی استان گرایش عمومی جامعه به استفاده از گیاهان داروئی و فرآوردههای طبیعی طی سالهای اخیر رو به افزایش بوده و مهمترین علل آن اثبات اثرات زیانبخش داروهای شیمیایی میباشد. گیاهان دارویی از ارزش و اهمیت خاصی در تأمین بهداشت و سلامتی جوامع هم به لحاظ درمان وهم پیشگیری از بیماریها برخوردار بوده و هستند. این بخش از منابع طبیعی قدمتی همپای بشر داشته و یک از مهمترین منابع تأمین غذایی و دارویی بشر در طول نسلها بودهاند. از دیدگاه تاریخی، گیاهان اهمیت فراوانی در توسعه جوامع داشتهاند و تحقیقات وسیعی برای یافتن فرآوردهها و مواد طبیعی دارویی گیاهی در طول تاریخ انجامشده اما نکته حائز اهمیت اینجاست که تنها کمتر از %10 از مجموع 250000 گونه گیاهی جهان برای بیش از یک عملکرد زیستشناختی، شناسایی و مورداستفاده قرارگرفتهاند. از سوی دیگر گیاهان دارویی جزء ذخایر و منابع طبیعی هستند و بسیاری از کشورها کم یا زیاد از یک چنین منبعی برخوردارند که نوع، تعداد و تنوع گونههای گیاهی بر اساس شرایط و موقعیت جغرافیایی هر منطقه متفاوت است. استان قزوین نیز با توجه به شرایط آب و هوایی، پستیوبلندی و شرایط ادافیکی از پوشش گیاهی متنوعی برخوردار است، بهطوریکه با توجه به مساحت استان که کمتر از %1 مساحت کشور است، تاکنون بیش از 1400 گونه گیاهی شناساییشده است که 250 گونه آن را گونههای داروئی و معطر متعلق به 61 خانواده و 175 جنس را تشکیل میدهند. از مهمترین گیاهان داروئی استان که بیشتر در منطقه الموت استان بهعنوان مهد گیاهان دارویی می تاون به گونههایی چون گون، کور گل، بابونه، شیرینبیان، بومادران، بیدمشک، سیر، سیرک کوهی، پونه، شاتره، خاکشیر، کاسنی، گلگاوزبان، گل محمدی، گل بنفش، علف چشم، آویشن و ... را نام برد.
گلگاوزبان بابونه
شیرینبیان گیاهان داروئی شاخص استان با بررسیهای بهعملآمده بیش از 250 گونه گیاهان داروئی از استان جمعآوریشده که حدود 50 گونه آن را گونههای اسانس دار و معطر تشکیل میدهد که از این میان 31 گونه از آنها بهعنوان گیاهان داروئی شاخص استان معرفی گردیدهاند. گونههای شاخص داروئی استان
|